Leśnica, 27.03.2019r.
Członkowie Śląskiego Stowarzyszenia Samorządowego, zrzeszającego kilkudziesięciu samorządowców z województwa opolskiego i śląskiego w nawiązaniu do naszego stanowiska z dnia 12 kwietnia 2018 roku w przedmiotowej sprawie oraz w związku z brakiem jakichkolwiek zmian prawnych w opisywanym temacie, wyrażają swój stanowczy sprzeciw wobec nowego podejścia interpretacyjnego wprowadzonego przez MEN w 2018 roku i podtrzymywanym do dnia dzisiejszego.
Pomimo naszego apelu, wystosowanego do Pani Minister Edukacji Narodowej, w kwietniu 2018 roku, w którym wyrażone zostały obawy oraz problemy związane z wprowadzeniem nowej interpretacji niezmienionych zapisów ustawy regulującej kwestie nauczania języka niemieckiego jako obcego i jako mniejszości narodowej, nadal po stronie MEN obserwujemy. Tymczasem rozwiązanie zaistniałej sytuacji powinno mieć na względzie przede wszystkim dobro dziecka i możliwość wyboru języków obcych nowożytnych, bez ograniczeń związanych z chęcią podtrzymywania kultury i języka mniejszości narodowej, z którymi dziecko jest związane, tak jak to miało miejsce do tej pory.
Ubolewamy, że mimo przedstawienia przez nasze Stowarzyszenie realnych problemów, które obrazują, że proponowana w piśmie Departamentu Kształcenia Ogólnego MEN z 15 marca 2018 nr DKO-WOK.440.2.2018.MK nowa interpretacja zapisów ustawy jest wręcz niewykonalna, nie uzyskaliśmy z Państwa strony powrotu do pierwotnej interpretacji zapisów ustawy.
Rok temu przesłaliśmy do Ministerstwa Edukacji Narodowej Opinię prawną dotycząca nauczania drugiego języka nowożytnego i języka mniejszości narodowej przygotowaną przez Biuro Analiz Sejmowych (BAS-WAP – 909/18), z której jednoznacznie wynika, że „Żaden z przepisów – ani ustawowych ani rozporządzeń – nie przewiduje, że język mniejszości nie może być jednocześnie nauczany jako język nowożytny. Co więcej, cele nauczania tych języków, sposób nauczania, a nawet podstawa prawna są diametralnie różne. Nauczanie języka mniejszości jest nieobowiązkowe i odbywa się na wniosek, w odróżnieniu od języka nowożytnego, który jest przedmiotem obowiązkowym. Inny jest wymiar godzin. Ponadto, zgodnie z § 10 rozporządzenia w sprawie mniejszości narodowych, nauczanie języka mniejszości, języka regionalnego, własnej historii i kultury oraz geografii państwa, z którego obszarem kulturowym utożsamia się mniejszość narodowa, odbywa się na podstawie programów nauczania dopuszczonych do użytku w szkole przez dyrektora szkoły, zaś nauczanie języka nowożytnego odbywa się na podstawie programowej kształcenia ogólnego dla języka obcego. Zakres i cel zajęć nie musi się pokrywać.”
W związku z powyższym, iż nie zmieniły się ani przepisy ustawy o systemie oświaty, ani ustawy o mniejszościach narodowych oraz etnicznych oraz o języku regionalnym, jednocześnie bazując na przywołanej opinii prawnej, która potwierdza, że „stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej jest interpretacją prawną, a nie jest jego wiążącą wykładnią” opowiadamy się za niezmiennym przestrzeganiem zapisów ustawowych oraz ponownie prosimy o wycofanie interpretacji, która w swej konsekwencji nie rozwiązuje żadnego realnego problemu z jakim się borykamy w zakresie edukacji językowej, a jedynie tworzy nowe utrudnienia dla szkół do których uczęszczają dzieci chcące podtrzymywać swą mniejszościową tożsamość i język.
W związku z powyższym, iż nie zmieniły się ani przepisy ustawy o systemie oświaty, ani ustawy o mniejszościach narodowych oraz etnicznych oraz o języku regionalnym, jednocześnie bazując na przywołanej opinii prawnej, która potwierdza, że „stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej jest interpretacją prawną, a nie jest jego wiążącą wykładnią” opowiadamy się za niezmiennym przestrzeganiem zapisów ustawowych oraz ponownie prosimy o wycofanie interpretacji, która w swej konsekwencji nie rozwiązuje żadnego realnego problemu z jakim się borykamy w zakresie edukacji językowej, a jedynie tworzy nowe utrudnienia dla szkół do których uczęszczają dzieci chcące podtrzymywać swą mniejszościową tożsamość i język.